Rond de jaarwissel 2024-2025 verwierf Mu.ZEE drie boeiende stukken gelinkt aan de Oostendse cineast Henri Storck en drie kunstenaars met een Oostendse link: Léon Spilliaert, Oscar Jespers en Armand Delwaide. De drie werken komen uit de nalatenschap van Storck. Twee werken, van Oscar Jespers en Armand Delwaide, werden aan Mu.ZEE geschonken, De blauwe ruiter van Spilliaert kon worden aangekocht met financiële steun van de Vrienden van Mu.ZEE.
Over de relatie tussen Storck en Spilliaert lees je meer op deze pagina. De twee hadden heel wat gemeenschappelijke vrienden en kennissen, zoals James Ensor, Constant Permeke, Jean Teugels, Pierre Vandervoort en Henri Vandeputte. De drie recent verworven kunstwerken vertellen elk op zich iets over Henri Storck, zijn familie en de kunst in Oostende. Storcks tante was Blanche Hertoge, die net als het gezin Storck in de Adolf Buylstraat in Oostende een zaak had. Boven haar klerenwinkel baatte ze bovendien de kunstgalerij Studio uit, waar vooral haar grote held Ensor, maar ook Spilliaert en andere Oostendse kunstenaars werk tentoonstelden.
Naar aanleiding van het huwelijk van zijn vriend Henri Storck en Simone Callebaut gaf Spilliaert hen in 1934 een intrigerend werk, De blauwe ruiter. Onderaan het werk schreef hij: Aan mijn dierbare vriend Henri Storck / Oostende 2 april 1934 / Léon Spilliaert’.1In De blauwe ruiter treedt de kunstenaar in de eerste plaats niet als observator op – zoals meestal het geval was – maar wel als maker van imaginaire beelden. Zo beeldt hij een naakte ruiter op een paard af, weliswaar in een voor de kunstenaar vertrouwde omgeving: het bos, waarvan de bomen een centraal motief zijn in Spilliaerts laatste tien levensjaren. De onnatuurlijke kleur van de protagonist bepaalt mee het mysterie van het werk, maar ook het spel met verborgen gezichten: zowel paard als ruiter zijn geanonimiseerd. Bij de ruiter is dat door een unheimlich lachend masker waarmee Spilliaert lijkt terug te grijpen naar zijn vooroorlogse voorstellingen van Domino-figuren.
Kort na hun huwelijk werd Marie (1934), het eerste kind van Henri Storck geboren. Zijn moeder, Marie Storck-Hertoge, zus van Blanche en tot tweemaal toe geportretteerd door Spilliaert, was maar wat blij met haar eerste kleinkind. Het zou op haar vraag geweest zijn dat beeldhouwer Oscar Jespers rond 1936, een periode waarin hij verschillende portretbustes en kinderkopjes maakte, Marie vereeuwigde in een buste in hardsteen. Het beeldhouwwerk werd door de nazaten Storck aan Mu.ZEE geschonken samen met een geschilderd kinderportret door Armand Delwaide. Delwaide huwde met Clémentine Hertoge, de andere zus van Blanche en Marie en dus ook een tante van Storck. Clémentine en Armand kregen één kind, Willy Delwaide (1913-1932), die helaas kort voor zijn negentiende verjaardag overleed aan een hersenkwaal. Delwaide vatte zijn zoon als jong kind in het grisailleportretje op paneel, kort voor of tijdens de Eerste Wereldoorlog.
Mu.ZEE is de nazaten Storck en de Vrienden van Mu.ZEE bijzonder dankbaar om de verwerving van deze drie werken mogelijk te maken.
[1] ‘A mon cher Ami Henri Storck / Ostende 2 Avril 1934 / Léon Spilliaert’
